Shanties
     Serwis istnieje od 1995 roku
Międzynarodowy
Festiwal
Piosenki
Żeglarskiej
w Krakowie
kotwica
Strona główna Wiadomości    Historia        Galeria           Linki          Kontakt   
zaloguj |
szukaj:
Menu główne
* Strona główna
* po Shanties 2020
* przed Shanties 2020
* Historia
* Galeria
* Wiadomości
* Linki
* Forum
* Wyszukiwanie
Inne
* działy artykułów
* działy newsów
* księga gości
* poleć serwis innym
* kontakt
* logowanie
* facebook
Linki
* bannery

shanties.pl
 
Oficjalny serwis festiwalu Shanties
 
staryport.krakow.pl
 
pomoc dla Qni
 
szanty24.pl
 
Szantymaniak
 
szanty.art.pl
 
winnegrono.krakow.pl
 
webserwer.pl
"Był pięćdziesiątydziewiąty rok..." - Mona zatonęła lat temu
8 grudnia 1959 roku o godzinie 3:13, statek ratowniczy Mona, dowodzony przez Kapitana Aleksandra Gall'a, został wezwany na pomoc latarniowcowi North Carr w Zatoce Św. Andrzeja. Ostatni raz widziano Monę wychodzącą z Firth of Tay, jej ostatni sygnał radiowy odebrano o godzinie 4:48. Statek odnaleziono wywrócony do góry dnem i wysztrandowany na Buddon Sands, nikt z ośmioosobowej załogi nie przeżył. Latarniowiec North Carr utrzymał się na zapasowych kotwicach, a jego załogę uratował helikopter. Historia ta została upamiętniona w piosence "The Lifeboat Mona" ("Mona"). Aby dowiedzieć się więcej kliknij TUTAJ.


Tragedia statku i jego załogi stała się inspiracją dla Peggy Seeger, do napisania piosenki "The Lifeboat Mona", która trafiła następnie do repertuaru słynnej grupy The Dubliners. Polską wersję utworu pt. "Mona" napisała Anna Peszkowska, a wykonywał ją pierwotnie zespół Packet. Mimo, że polskie słowa niewiele mają wspólnego z tamtą historyczną tragedią i są raczej parafrazą oryginału, to stały się w niektórych środowiskach synonimem hymnu ratownictwa morskiego. W rzeczywistości Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa SAR dementuje pogłoski, jakoby "Mona" była jej oficjalnym hymnem.
Ciekawym zbiegiem okoliczności autorka "The Lifeboat Mona" - Peggy Seeger, amerykańska pieśniarka folkowa, żona Ewan'a MacColl, urodziła się w tym samym roku, w którym zwodowano Monę.

źródła: en.wikipedia.org, pl.wikipedia.org, szanty.art.pl, www.peggyseeger.com, www.rnli.org.uk

"The Lifeboat Mona" sł. Peggy Seeger

ref.: Remember December fifty-nine
The howling wind and the driving rain
Remember the gallant men who drowned
On the lifeboat, Mona was her name

1. The wind did blow and the sea rose up
Beat the land with mighty waves
At St Andrew's Bay the lightship fought
The sea until her moorings gave

2. The captain signalled to the shore
"We must have help or we'll go down"
From Broughty Ferry at two a.m.
They sent the lifeboat Mona out

3. Eight men formed that gallant crew
They set their boat against the main
The wind's so hard and the sea's so rough
We'll never see land or home again

4. Three hours went by and the Mona called
"The wind blows hard and the sea runs high"
In the morning on Carnoustie Beach
The Mona and her crew did lie

5. Five lay drowned in the cabin there
Two were washed up on the shore
Eight men died when the boat capsized
And the eighth is lost forever more

ref.: Remember December fifty-nine
The howling wind and the driving rain
Remember the gallant men who drowned
On the lifeboat, Mona was her name

Remember December fifty-nine
The howling wind and the driving rain
The men who leave the land behind
And the men who'll never see land again

Remember December fifty-nine
The howling wind and the driving rain
The men who leave the land behind
And the men who'll never see land again

"Mona" sł. Anna Peszkowska

Ref.: Był pięćdziesiąty dziewiąty rok,
Pamiętam ten grudniowy dzień,
Gdy ośmiu mężczyzn zabrał sztorm
Gdzieś w oceanu wieczny cień.

1. W grudniowy płaszcz okryta śmierć
Spod czarnych nieba zeszła chmur,
Przy brzegu konał smukły bryg,
Na pomoc "Mona" poszła mu.

2. Gdy nadszedł sygnał, każdy z nich
Wpół dojedzonej strawy dzban
Porzucił, by na przystań biec,
By ruszyć w ten dziki z morzem tan.

3. A fale wściekle biły w brzeg,
Ryk morza tłumił chłopców krzyk,
"Mona" do brygu dzielnie szła,
Lecz brygu już nie widział nikt.

4. Na brzegu kobiet niemy szloch,
W ramiona ich nie wrócą już,
Gdy oceanu twarda pięść
Uderzy w ratowniczą łódź.

5. I tylko krwawy słońce dysk
Schyliło już po ciężkim dniu,
Mrok okrył morze, niebo, brzeg,
Wiecznego całun ścieląc snu.

6. Wiem dobrze, że synowie ich
Też w morze pójdą, kiedy znów
Do oczu komuś zajrzy śmierć
I wezwie ratowniczą łódź.
R.N.L.B. MONA (źródło: RNLI)


admin | 08.12.2011 | Udostępnij przez Facebook Blip Twitter Śledzik Wykop komentarz[0] | 7767 | mail
webmaster poleca:
Krakowska Fundacja Żeglarstwa, Sportu i Turystyki Hals

Najpopularniejsze
* Krigeren Grom (Wo...
* Krótko o Shanties
* Monografia Okrętu...
* ORP Grom
* Krakowskie Szanty...
* Do abordażu! - Kr...
Ankieta
* Ile masz lat? (anonimowo)
mniej niż 15
15-18
19-25
26-30
31-40
41-50
51-65
ponad 65

[wyniki | ankiety]
Na forum...
* Skomentuj festiwa...
* Skomentuj Shantie...
* Technikalia
* Skomentuj Shantie...
* Skomentuj relację...
Facebook


Statystyki
userów na stronie: 0
gości na stronie: 4
 
Liczba odwiedzin:
 
wg. webmedia.pl
counter webmedia
od 23.01.98.
 
wg. webserwer.pl

od 21.11.2007.
 
statystyka
© 1995-2024 Maciek Ślusarczyk. Wszelkie prawa zastrzeżone.
0.05 | powered by jPORTAL 2 & UserPatch | provided by webserwer.pl